Słowniczek

WARSTWY SPOŁECZNE

MONARCHA — osoba będąca głową państwa. Okres panowania jednego władcy zaczyna się wraz ze śmiercią poprzednika, a kończy wraz z własną śmiercią. Istnieją jednak okoliczności, w których przyszły król wcześniej może objąć tron – jest to przypadek abdykacji poprzednika bądź detronizacja. Następcą tronu jest zawsze najstarszy syn panującego monarchy. Odnotowano jednak przypadki, kiedy na tronie zasiadała królowa i to ona rządziła państwem. Rodzina królewska zawsze darzona jest największym szacunkiem oraz posiada najwięcej przywilejów, ale również i obowiązków.

KAPŁANI — osoby wysoce wykształcone, obiecane bogom i przeznaczone na służbę dla nich. W zależności od boga, któremu przyszło im służyć, są traktowani jak święci lub jako przeklęci. Część z nich niesie podporę moralną wszystkim mieszkańcom i stoją na straży prawa boskiego, druga część natomiast sieje zamęt i chaos w państwie, spełniając wolę swojego boga. Odprawiają przeróżne ceremonie, a kapłani Melbory upoważnieni są do udzielania ślubów i wiązania ze sobą ludzi na zawsze. Obowiązuje ich celibat, ponieważ w ich życiu nie powinno być istoty ważniejszej niż bóg, któremu służą.

ARYSTOKRACJA — elitarna i jednocześnie zamknięta jednostka społeczna. Arystokratą staje się tylko i wyłącznie poprzez urodzenie w rodzinie arystokratycznej. Arystokraci zajmują się najważniejszymi sprawami w kraju – są najczęściej urzędnikami, prawnikami, lekarzami czy bankierami. Podlegają bezpośrednio władcy i za ewentualne zbrodnie sądzeni są również przed nim. Traktowani są niemal na równi z kapłanami, choć nie cieszą się tak dobrą reputacją jak oni – szczególnie wśród mieszczan i chłopów. Członek rodziny arystokratycznej nie może ożenić się ani wyjść za mąż za kogoś z niższej warstwy społecznej.

SZLACHTA — wyższa warstwa społeczna wywodząca się ze stanu rycerskiego. Przynależność do niej wiązała się ze służbą wojskową. Najbardziej podstawowym przywilejem szlachty było posiadanie ziemi. Rodziny szlacheckie posługują się własnym herbem rodowym. Mają zdecydowanie większe prawa niż mieszczanie oraz mogą zajmować ważne w państwie urzędy. Są również wykształceni.

DROBNA SZLACHTA — byli to szlachcice posiadający na własność część wsi wraz z poddanymi chłopami. Taki tytuł monarcha może nadać komuś za oddanie lub przyczynienie się do jakiejś sprawy. Drobna szlachta to jednak najniższy status szlachecki, są więc najmniej poważani.

MIESZCZANIE — można podzielić ich na trzy podklasy. Najwyższą jest burżuazja, czyli najbogatsi mieszkańcy miast, lecz nie przysługuje im tytuł szlachecki i prawo do własności ziemi, mieszczanie średniozamożni oraz plebs – tych dwóch jest najwięcej. Zawody wykonywane przez mieszczan są bardzo różnorodne, bardzo często również kobiety zmuszane są do zarabiania pieniędzy w zawodach deklarowanych jako „kobiece”, na przykład szycie ubrań. Mają obowiązek płacić podatki oraz wyżywić armię, jeżeli zatrzyma się akurat w ich mieście. 

CHŁOPI — innymi słowy ludność zamieszkująca wsie. Zajmują się głównie uprawą ziemi oraz hodowlą bydła. Zajmują się również wyrabianiem masła, serów czy oprawą mięsa. Mają obowiązek oddawać część plonów i własnych wyrobów władcy. Są najniższą warstwą społeczną i bardzo ciężko jest wydostać się z niej. Życie na wsiach jest dobre głównie na wiosnę i lato, a o utrzymanie nie muszą się martwic osoby, które są zdolne do pracy.  

RANGI WOJSKOWE

DOWÓDCA ARMII — człowiek postawiony najwyżej całego wojska, podlegający bezpośrednio monarsze. W zależności od władcy, może być ich kilku w jednej jednostce. Dowodzą armią w konkretnej części terytorium. Muszą być doświadczonymi wojownikami, znającymi się na strategii i taktyce. Najmłodsi dowódcy mieli 40 lat.

DOWÓDCA LEGIONU — po nim również należy spodziewać się długoletniego doświadczenia wojskowego, a także umiejętności strategicznych i taktycznych. Nosi na swoich barkach odpowiedzialność za dziesięć tysięcy ludzi, którzy wykonują jego rozkazy. Podlega dowódcy armii. Ich liczba zależna jest od liczebności wojska. Minimalny wiek dowódcy legionu do 35 lat.

KAPITAN — powinien mieć umiejętności zarządzania zasobami zarówno żywnościowymi, ludzkimi jak i bronią. Dowodzi załogą twierdzy, strażnicy lub fortu, w zależności od tego, gdzie zostanie przydzielony. Ma za zadanie bronić tego punktu strategicznego wraz z częścią żołnierzy, którzy mu zostali przydzieleni. Minimalny wiek kapitana powinien wynosić 27 lat.

SIERŻANT — podlega kapitanowi w twierdzy, strażnicy czy forcie. Wykonuje jego rozkazy oraz dowodzi pododdziałami, jeżeli takowe istnieją. Może być również doradcą kapitana. U niego bardzo cenione jest doświadczenie wojskowe. Minimalny wiek sierżanta powinien wynosić nie mniej niż 22 lata.

WERBOWNIK — zajmuje się werbunkiem nowych żołnierzy oraz ich szkoleniem. Cenione jest u niego doświadczenie w boju oraz przejaw umiejętności edukacyjnych, co nie oznacza, że ma się obchodzić z rekrutami bardzo delikatnie. Jest odpowiedzialny za odpowiednie szkolenie żołnierzy, a więc ma bardzo duży wpływ na jakość i siłę armii.

JEŹDZIEC | PIECHUR | ZBROJNY — są to żołnierze, którzy przeszli szkolenie. Biorą udział w bitwach. Ich liczebność jest bardzo ważna i wpływowa dla wygranych bitew. Różnią się głównie wyposażeniem, jaki ze sobą mają. Jeździec zazwyczaj stoi w pierwszych rzędach szyku, trzymają flagi, kopie oraz są odpowiednio uzbrojeni. Muszą umieć jednocześnie utrzymać konia oraz walczyć, co, wbrew pozorom, nie jest takie łatwe. Zbrojni stanowią kolejne rzędy armii, zajmują się walką bronią białą. Piechurzy natomiast spotykani są najczęściej w fortach, strażnicach czy twierdzach. Podlegają kapitanowi i sierżantowi. Nadal się szkolą w walce. 

STRAŻNIK — żołnierz działający samodzielnie. Pilnuje porządku publicznego, wykonuje niebezpieczne misje, bierze udział w ważnych bitwach oraz strzeże, aby żaden wróg nie przeniknął w szeregi armii. Cenione jest u niego doświadczenie w boju. Ze względu na nakład obowiązków, strażnicy dzielą się nimi. Minimalny wiek strażnika powinien wynosić nie mniej niż 35 lat.

MARSZAŁEK — nie zajmuje się już bezpośrednio walką. Zajmuje się raczej pełną administracją, w której skład wchodzą bezpośrednio: dyplomacja, podatki, żywność, zaopatrzenie i handel; przekazuje również rozkazy króla lub królowej i rozdziela je między kolejnymi oddziałami. Ważne jest jego doświadczenie, racjonalne planowanie oraz zaufanie monarchy do niego. Minimalny wiek wynosi 50 lat.

ZAWODY

AKUSZERKA (♀) — inaczej zwana babką, jest kobietą zajmującą się kobietami w połogu i pomagającą przy odbieraniu porodu. Pochodzą zarówno z chłopstwa jak i z mieszczaństwa.

APTEKARZ (♂♀) — osoba zajmująca się wytwarzaniem lekarstw. Rzadko dopuszcza się do takiego zawodu przez nieufność wobec ich kompetencji, istnieją jednak pojedyncze wyjątki. Pochodzą głównie z mieszczaństwa, czasami zdarzają się również jednak takie zawody również wśród szlachciców. 

BALWIERZ (♂) — zajmuje się strzyżeniem oraz czynnościami higienicznymi. Oprócz tych rzeczy jest jednak uprawiony również do upuszczania krwi, wyrywania zębów czy nastawiania złamań i zwichnięć oraz leczenia świeżych ran. Pochodzi głównie z mieszczaństwa.

BANKIER (♂) — osoba z wyższej warstwy społecznej prowadząca swój własny bank, gdzie przechowywane są oszczędności mieszkańców. Zawód ten otoczony jest szczególnym szacunkiem. Jest on mieszczaninem lub szlachcicem.

BARTNIK (♂♀) — osoba zajmująca się pozyskiwaniem miodu z uli leśnych zarówno tych dzikich, jak i założonych przez człowieka. Niektórzy zajmują się również zakładaniem kolejnych uli. Bartnicy podchodzą głównie z chłopstwa.

CIEŚLA (♂) — osoba zajmująca się wykonywaniem konstrukcji drewnianych czy budownictwem drewnianym. Inna nazwa to stolarz. Wywodzi się głównie z mieszczaństwa, wśród chłopstwa jest rzadko spotykany. Wybitni cieśle są bardzo cenieni przez wyższe warstwy społeczne, gdy potrafią wytworzyć meble wyższej jakości i z większą ilością ozdobników. 

CHIRURG (♂♀) — osoba, do której o pomoc należy zwrócić się w przypadku ran, urazów czy złamań. W odróżnieniu od medyka zajmował się leczeniem „od zewnątrz”. Nie ma doświadczenia w leczeniu chorób. Wywodzi się z mieszczaństwa lub szlachty.

DRWAL (♂) — osoba zajmująca się wyrębem drzew i dostarczania ich na potrzeby budownictwa, meblarstwa czy szkutnictwa. Zajmowali się również oprawą drzew i wytwarzali często zwykłe deski. Wywodzą się głównie z chłopstwa, w niektórych przypadkach też z mieszczaństwa.

FARMER (♂♀) — osoba zajmująca się zarówno uprawą roli, jak i hodowlą bydła, kur, wypasem świń, czasami również hodowlą koni.  Zaopatrują ludzi w zboże, mąkę, chleb, jajka, mleko, skóry oraz mięsa. Wywodzą się z chłopstwa. 

GARNCARZ (♂) — osoba zajmująca się wytwarzaniem wszelkiego rodzaju naczyń glinianych i wypalaniem, polewaniem, szkliwieniem oraz glazurowaniem ich.

GOSPODARZ (♂♀) — osoba posiadająca na własność karczmę czy tawernę. Troszczą się o to, aby klienci mogli porządnie u nich zjeść, wypić, zabawić się, a w przypadku z karczm z pokojami mieszkalnymi – również się wyspać.

GÓRNIK (♂) — osoba zajmująca się wydobywaniem różnych minerałów z kopalń. Zajmują się również sprzedażą tego, co uda im się zdobyć.

GRABARZ (♂) — osoba zajmująca się pochówkiem zmarłych. Opiekuje się także cmentarzem. Ma również obowiązek usuwania martwych zwierząt z miasta.

HYCEL (♂♀) — osoba zajmująca się odławianiem bezpańskich psów, usuwaniem martwych i zarażonych wścieklizną zwierząt.

KAPŁAN (♂♀) — osoba zajmująca się wsparciem moralnym oraz odprawianiem ceremonii i rytuałów. Mają specjalne przywileje w społeczeństwie. Kapłani służący bóstwom siejącym zniszczenie jednak wśród ludu nie są zbyt mile widziani i tolerowani.

KOWAL (♂) — osoba zajmująca się wykuwaniem różnych przedmiotów z metalu. Do zakresu jego umiejętności należą: wykuwanie podków i podkuwanie koni oraz pielęgnacja kopyt; wykuwanie narzędzi dla innych rzemieślników, czyli topory, świdry, piły, sierpy i tym podobne; wykonuje precyzyjne narzędzia, zawiasy, zamki i klucze, okuwa skrzynie.

KRAWIEC (♂♀) — zajmuje się wykrojem materiału oraz szyciem ubrań, butów, nakryć głowy, pasków i innych. Potrafi farbować również ubrania. Jest materiałoznawcą.

KUPIEC (♂) — osoba zajmująca się handlem. Ze względu na wykonywany zawód rzadko bywa w domu, ale za to zwiedza przeróżne państwa i poznaje różne kultury.

KURTYZANA (♀) — kobieta zajmująca się nierządem. Przez niektórych ludzi traktowana jak najniższy gatunek człowieka, jednak tylko głupcy nie doceniają ich zdolności. Kurtyzany są bowiem jednymi z najlepszych szpiegów i zawsze wiedzą, co się dzieje w mieście. Kurtyzanami zazwyczaj stają się kobiety sprzedane do zamtuzu, niewolnice, ale są również wyjątki, które zgłaszają się same do domu uciech.

ŁAZIĘBNIK (♂♀) — prowadzi miejską łaźnię, która finansowana jest przez panujących. Oprócz grzania wody, szykowania środków myjących i sprzątania, zajmuje się goleniem oraz wyrywaniem zębów. W niektórych miastach ma obowiązek zajmowania się żebrakami. Łaźnie przydomowe posiada wielu mieszczan i niemal każda wiejska osada.

MARSZAND (♂) — kupiec zajmujący się handlem dzieł sztuki, innych obrazów oraz map.

MEDYK (♂♀) — lekarz posiadający wykształcenie wyższe. Zajmuje się leczeniem chorób i zwalczaniem epidemii. Ranami i urazami zajmuje się chirurg.

MYŚLIWY (♂♀) — osoba zajmująca się polowaniem na dziką zwierzynę i dostarczaniem mięsa oraz skór. 

PIEKARZ (♂♀) — rzemieślnik wypiekający chleb i inne pieczywo (w tym słodkie bułki). Ma swoje ławy chlebowe w miastach i na jarmarkach

POBORCA PODATKOWY (♂) — najprawdopodobniej najmniej lubiany człowiek w całym mieście. Na polecenie władców zbiera podatki i przekazuje je im. Ze względu na nieprzewidywalność zachowań ludzkich musi mieć nerwy ze stali. Zazwyczaj obstawiony jest zbrojną strażą dla bezpieczeństwa.

ROLNIK (♂♀) — osoba zajmująca się uprawą roli. Część zbiorów przekazuje dalej, do władców. W przeciwieństwie do farmerów, zajmuje się tylko roślinami.

RYBAK (♂) — zajmuje się odłowem ryb w rzekach, jeziorach i morzach. Sprzedaje je również na jarmarkach.

ZIELARZ (♂♀) — zajmuje się zbieraniem, skupem i uprawą roślin leczniczych. Zaopatruje aptekarzy i medyków w podstawowe surowce roślinne. Sporządza mieszanki ziołowe, w potrzebie zajmuje się leczeniem.

ZŁODZIEJ (♂♀) — chociaż nie jest to zawód, jest to dość duża gildia prowadzona przez jedną osobę, budowana na filozofii, iż każdy jest sobie równy. Tworzą je głównie sieroty czy ludzie ulicy. Zajmują się drobnymi kradzieżami. Są bardzo zwinni i szybcy, bez problemu poruszają się także po dachach budynków.